Kan dat? Iemand missen die je nooit hebt gekend? Sinds ik Hannie Drost heb ontmoet, weet ik dat het kan. Want wat voelt het onrechtvaardig dat zij haar dochter Eva moet missen. Hannie werd oma; zonder Eva. Hannie toonde onmenselijk veel moed; zonder Eva. Bij alle leuke of moeilijke momenten in haar leven moet Hannie sinds 14 september 2010 haar dochter Eva missen.
Als ik Hannie voor het eerst ontmoet, vertelt ze aangeslagen hoe Eva tijdens haar ochtenddienst in het hotel een warmhouder bijvult met brandgel en ineens door een levensgrote steekvlam wordt gegrepen. De brandwonden beslaan 92% van haar lichaam. Een schade die veel te groot is voor de levenslustige Eva. Een paar uur later overlijdt ze. Eva is dan 24 jaar. Sindsdien heeft Hannie één missie: mensen ervan bewust maken dat brandgel levensgevaarlijk kan zijn. Door herhaaldelijk Eva’s verhaal te vertellen en daarmee een waarschuwing mee te geven, hoopt ze dat dit nooit meer gebeurt.
Ruim twee jaar geleden interviewde ik Hannie voor het magazine van de Brandwonden Stichting. Sindsdien bewonder ik haar. En vanaf dat moment mis ik Eva dus. Want Hannie weet bij elke ontmoeting en elk telefoongesprek Eva tot leven te laten komen. Hannie vertelt over haar dochter in grapjes, gebeurtenissen en gedragingen. Zo beeldend, dat ik het gevoel heb Eva echt gekend te hebben. En ook verdriet heb over haar lot. Die ‘kleine rooie’ zoals Hannie haar liefkozend noemt, is niet dood. Tenminste, in de zin dat ze nog lang niet vergeten is. En dat alle verhalen van haar moeder haar springlevend houden.
Brand News 
Wat beschrijf je dat toch mooi, Marieke. Toen ik voor het eerst het verhaal van Eva hoorde en later het interview met Hannie las was is lamgeslagen. Wat erg dat dit is gebeurt. Hoe heftig om je dochter te moeten missen, en hoe knap om dan verder te gaan en je in te zetten voor de gevaren van brandgel.
Wat een geweldige moeder heeft Eva.
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel voor je lieve compliment Marjorie!
LikeLike
Het moment dat dit gebeurde met Eva was ik ook bij .zo’n Lieve meid. Onbeschrijfelijk wat voor impact dat dit moment heeft veroorzaakt voor ons allemaal.lieve Eva ik mis je nog altijd en denk altijd aan je
LikeLike
Wat een lieve woorden Marieke, ik word er verlegen van…..Zo moedig ben ik niet, vind ik, zoals alle ouders die ’n kind verliezen heb ook ik geen andere keus dan de ene voet voor de andere blijven zetten. De waarschuwing van Eva doorgeven, zoals ik het noem, is het enige wat ik, met hulp van jou en de brandwondenstichting, voor en namens Eva kan en mag doen, het voelt als: nog een beetje zorgen voor Eva, zorgen dat namens haar de waarschuwing, die zij aan haar collega’s gaf, verder gaat. Zodat iedereen weet wat er kan gebeuren met brand gel en al die andere zo brandgevaarlijke stoffen. Gelukkig kan ik vanaf het begin in alle eerlijkheid zeggen: beter een gelukkig kind boven dan doodongelukkig bij mij! Ook voor mij lijkt het of jij Eva gekend hebt, daardoor kan ik het met jou ook zo gemakkelijk over Eva hebben.
Heel erg bedankt voor deze lieve woorden, het doet mij echt,erg veel dat zij bij jou/jullie nog niet vergeten is.
LikeGeliked door 1 persoon
Lieve Hannie, wat een verdrietig verhaal. Wat een schok te lezen dat jullie kleine rooie er niet meer is. Ik zie haar nog zo voor mij. Een lief meiske met een groot hart. Sterkte. Gemma Ketelaars, vroeger Weidema.
LikeLike
Hoi Gemma, ik lees nu pas jou reactie. Wat lief van je. Ja, ook jij hebt haar gekend. Groetjes Hannie
LikeLike